19 Haziran 2012 Salı

bayan yaz depresyonu

 of nan. şaka maka 11 gün olmuş tatil başlayalı. yapmak istediğim bilmem kaç şeyi yetiştirebilecek miyim sizce ;_; izlemem gereken animeleri sayamıyorum bile =_= onlar çok çok fazlalar. ama izledikçe burda size tavsiye ederim muhabbetini yaparım dert etmeyin. ha bi de yazmam gereken bi hikayem var. işte asıl sorun da burda başlıyo sanırım.
 sanki beynimde bi boşluk var. bi tuhaflık. bundan önceki yazlarda afilli bi ergendim hani. şu erkek kes süslen erkek kes süslen ayna önü fotoğraf çek dudak büz ve tatilini bitir olanlardan değildim. ama kafa yapım şu anki halime göre baya çocuksuymuş onu farkettim. nası anladığımı hiç sormayın ;_; bazen eski msn konuşmalarınızı okumak heeç faydalı deeldir u_u''
ama o zamanlar tatilimi de yaşıyordum, dostlarımla da geçiniyordum, ve eğleniyordum. daha da kötüsü, yerleşmiş bi kişiliğim vardı.
 size oldu mu bilmem ama benim teorim bi gece biz uyurken birinin beynimizdeki düşünceleri değiştirdiği ._. evet hayalperestliğimden bişey kaybetmedim f.f.f.
 fakat inanın bana, ne zaman olduğunu anlayamıyorsunuz. sadece yaşıyorsunuz, ve sonra bi gün farkediyosunuz ki sanki ben eski ben değilim işte o an idrak etmenin de verdiği şaşkınlıkla sendelemeye başlıyorsunuz eski kişiliğinizi arıyorsunuz. istediğiniz şey onu geri getirmek. ama bulamıyorsunuz. bazıları yeni hayatında, artık daha mantıksal, sorumluluk içeren ve çocuksuluktan uzak hayatında hemen kişiliğini buluyor. değişmiş bi kişilik, ama çoğu şeyi aynı. bazılarıysa benim gibi ot gibi ortada kalıyor.
 ben bu hikaye denen vıdızıttırı taa 6. sınıfta hayal etmiştim. şimdi hiç inkar etmeye gerek yok abazaydım. kızdım ama nehehehe owo modunda geziyordum. tabi erkeklere değil, çünkü asla düşlediğim erkek denen vatandaşı bulamayacağımı biliyordum ve hayali bi erkek yarattım. sonra hayali bi ben, sonra hayali ortam derkeeen o iş hayali hayat hikayesine döndü. ve şu an word dosyasına yazılmak üzere üç yıldır yaptığı gibi kafamda tepiniyor. unutacaksın beni mal karı yaz artık yaazz!
 ama dediğim gibi, bişeyler değişti. artık yaptığım şeyler bana aynı zevki vermiyor. resim çizmek, şarkı sölemek ya da yazı yazmak. yapamıyorum. bişey eksik. o lanet şeyin ne olduğunu bilsem arar çıkartırım içimden. ama o hikayeyi burda ya da wordde yazmamı engelliyen şeyi bilmiyorum ve bu yüzden yapamamanın verdiği çaresizlik, sadece çıldırtmaya yarıyor.
 biliyorum bu blogun amacı böle dertli baykuş gibi vıdıvıdılamak değil ama eğer şu an yazmasaydım asla da aklıma falan gelmezdi. sizi böyle bişe okumaya mecbur ettiğim için özür dilerim

4 yorum:

  1. buna ÜŞENGEÇLİK sendromu diyoruz. Ya da tembellik. Aynı şeyi ben de yaşıyorum .-.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. olayı benim mallanma boyutumdan -afilli ergenlik taslamışım yalnız şu an farkettim f.f.f.- çıkarıp aydınlattığın için çoh teşşkürler *-*
      sdefrgtyhjukı ve evet tahminen haklısın. olay sadece kıçımın yememesinden ibaret olmalı .w.''

      Sil
  2. Aynen, şaka maka 11 GÜN OLDU! Yaz tatilinin kötü yanlarından biri de şu ki, (burayı italik yazdığımı hayal et) günler çok hızlı geçiyor ve insan yapmayı planladıklarını yapamayacağı korkusuyla aceleyle hareket etmeye başlıyor. Bu çok sinir bozucu.
    Ve bir gece birinin düşünceleri değiştirdiği konusuna da katılıyorum. (hayalgücü gelişmiş bir kişiliğe sahip olmak en büyük hazinedir) Sanırım diğer insanlar buna ergenlik diyorlar ama bende senin gibi böyle diyorum. ^_^ Açıkçası hiçbir zaman belirli bir kişiliğim olmadı, daha çok belirli bir kişilik uydurdum kendime ve buna göre davranmaya başladım ama ne zaman ki 12-13 yaşlarına geldim işler zorlaştı. Eskisi gibi olmak için çabaladım ama yapamıyordum, adeta kendimle savaştım.
    Sıkıcı yorumun sonu. Kafanı şişirdiysem üzgünüm! Kısaca; düşüncelerimi yazmışsın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ne kafa şişirmesi nan, fıttırmadığımı kanıtlayan birisin sen *-*

      Sil